อาพันธ์, อาพันธนะ หมายถึง น. เครื่องผูก, การผูก. (ป., ส.).
[พาด] ก. เจ็บป่วย (ใช้แก่ภิกษุสามเณร). (ป., ส.).
ว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. (ป., ส.).
ว. เป็นไข้, เจ็บป่วย, เป็นโรค. (ป., ส.).
ดู อาพาธ.
ดู อาพาธ.
[พิน] ว. ขุ่นมัว, เศร้าหมอง. (ป., ส. อาวิล).
[เพด] น. เหตุที่เกิดขึ้นอย่างผิดปรกติวิสัย ถือว่าเป็นลางไม่ดี.(อาจมาจาก ส. อาเวศ).